ΚΕΦΑΛΑΙΟ : ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ

Πριν από χρόνια , μια καθηγήτρια μού είπε ότι κοιτάζοντας στα μάτια κάποιου μπορείς να καταλάβεις αν σου λέι την αλήθεια . Όντας μικρός τότε , θεώρησα πως δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό αφού ο ’’ απέναντι ’’ μου, μού λέει την αλήθεια χωρίς αμφιβολία. Φυσικά, μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι η ειλικρίνια μπορεί , στην πραγματικότητα ,να είναι κάτι που χαρακτηρίζεται από μεγάλη σχετικότητα : κάποιος μπορεί να σου πει όλη την αλήθεια , γιατί το αισθάνεται , ενώ ένας άλλος μπορεί να σου πει ένα μέρος της γιατί ξέρει ότι αυτή θα σε πληγώσει οπότε σε γλυτώνει από ένα λιγότερο πρόβλημα . Τελικά , θέλουμε να ακούσουμε όλη την αλήθεια ή εθελοτυφλούμε σε έναν κόσμο στον οποίο στο άκουσμα της λέξης ΄΄αλήθεια΄΄ γελάμε σαν να επρόκειται για κάποιο ανέκδοτο; Ιδού η απορία ...
Είναι απίστευτα εύκολο να απαντήσει κάποιος , σε ένα επιδερμικό επίπεδο όμως . Γιατί αν ψάξουμε βαθιά μέσα μας , θα καταλάβουμε ότι τα πράγματα είναι σαφώς πιο περίπλοκα : θέλουμε να ακούμε την αλήθεια αλλά όταν αυτή μας πληγώνει κλείνουμε τα αυτιά μας .
Αυτή η κατάσταση , μου θυμίζει το δήθεν ενδιαφέρον μας για τη φτώχεια γύρω μας : όλοι γνωρίζουμε πως υπάρχει αλλά προσποιούμαστε πως δεν μας αφορά , και έτσι ως δια μαγείας το πρόβλημα λύνεται .
Παρ’όλα αυτά , απαιτούμε από τους άλλους να μας λένε όλη την αλήθεια σαν να μη μας αφορά καθόλου το περιεχόμενο της. Πολλές φορές γνωρίζουμε ότι κάτι διαφορετικό ισχύει από αυτό που συμβαίνει και όμως το αγνοούμε. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΓΩΘΟΥΜΕ ...Ας αλλάξουμε επιτέλους τακτική και ας μάθουμε να αφουγκραζόμαστε την πραγματικότητα , έτσι όπως είναι. Με τα κακά και τα καλά της , με τα άσχημα και τα όμορφα ... Ας είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας , αρχικά, και με τους υπόλοιπους κατόπιν . Ας ζητήσουμε εμείς να αλλάξει αυτή η δικτατορία του ψέματος , ώστε να μπορούμε να κοιτάμε με μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον , και ας ξέρουμε ότι λέγοντας την αλήθεια κάποια πράγματα θα τελειώσουν .. all good things come to an end ...

Στον κόσμο των γκέι , υπάρχει ένα χαρακτηριστικό που αποτελεί , χωρίς αμφιβολία , το σήμα κατατεθέν τους : η μοναξιά . Και δεν μιλάω φυσικά για μία γενικότερη μοναξιά , αλλά όσον αφορά τον ερωτικό τομέα . Τουλάχιστον στην Ελλάδα , που -ας μη γελιόμαστε - η ομοφυλοφιλία αποτελεί ακόμα ταμπού , ο γενικός κανόνας αφορά την ερωτική συνέρευση χωρίς μετέπειτα δεσμεύσεις , δηλαδή ένα one night stand . Φυσικά , μιλάμε για τον κανόνα γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχουν και οι μακροχρόνιες σχέσεις .
’’Κύριοι’’ χώροι γνωριμιών αποτελούν τα chat : ο καθένας εκεί μπορεί να προσποιηθεί ο,τιδήποτε χωρίς τύψεις , αφού κανείς δεν είναι δυνατό να γνωρίζει με ποιον συνομιλεί στην πραγματικότητα.Τι είναι, όμως, αυτό που κάνει τους ομοφυλόφιλους να συμπεριφέρονται έτσι ;Δεν υπάρχει κανείς που να ενδιαφέρεται για κάποια σοβαρή σχέση εκεί έξω; Ή υπάρχει τόσος φόβος που μας κάνει να κρυβόμαστε πίσω από ένα προσωπείο ;
Κατανοώ ,βέβαια , ότι η αποκάλυψη της ομοφυλοφιλίας αποτελεί ένα δύσκολο κομμάτι: σε καμία περίπτωση , ωστόσο , δεν θα έπρεπε να κανιβαλιζόμαστε σε αυτά τα chat προσποιούμενοι μία πραγματικότητα που υπάρχει για κάνουμε σεξ.
Αν συνεχίσουμε , έτσι , πως είναι δυνατόν να δημιουργήσουμε έναν κόσμο καλύτερο για τους γκέι; Αν εμείς οι ίδιοι δεν σεβόμαστε τους εαυτούς μας πως περιμένουμε και οι άλλοι να μας αποδεχτούν ;
Ίσως οι σκέψεις μου να φαίνονται για κάποιους βιαστικές ή επιπόλαιες , αλλά για εμένα είναι η ’’ωμή’’ , η brutal πραγματικότητα που πρέπει να βιώνουμε καθημερινά .
Ναι , έχω μπει και εγώ κατά καιρούς σε τέτοια chat , μη αντέχοντας τη μοναξιά . Αλλά σε καμία περίπτωση δεν χρησιμοποίησα έναν ψεύτικο εαυτό για να κάνω γνωριμίες . Μπορεί να μην γνωρίζουν όλοι την πραγματικότητα για εμένα , αλλά είμαι περήφανος που με εχω αποδεχτεί και δεν κρύβομαι από τον ίδιο μου τον εαυτό . Γιατί ας μην ξεχνιόμαστε , δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να κρυβόμαστε από τους ίδιους τους εαυτούς μας ...

Σήμερα, ήταν η μέρα που αποφάσισα να κάνω κάτι για τον εαυτό μου... Σαφώς, ακούγεται εγωιστικό αλλά η ζωή ενός γκέι δεν είναι διόλου εύκολη ή χαρούμενη , όπως αναφέρει ο όρος ( gay=χαρούμενος , ζωηρός , λαμπρός ). Και εδώ τίθεται η εξής ερώτηση: είμαστε τελικά εμείς που κάνουμε τη ζωή μας θλιβερή; Ή μήπως ο κόσμος , η κοινωνία είναι αυτή που μας μαθαίνει να ζούμε ετσι , αφού παρεκκλίνουμε από τον μέσο όρο ;
Ναι , λοιπόν , είναι αλήθεια : είμαι και εγώ ένας χαρούμενος , λαμπρός , ζωηρός άνθρωπος ή για να το κάνω πιο εύκολο , είμαι GAY. Η ζωή μου , ωστόσο , δεν είναι διόλου εύκολη . Σαφώς , μερίδιο ευθύνης φέρω και εγώ , αφού δεν εχω το κουράγιο να το ομολογήσω στους ανθρώπους γύρω μου με αποτέλεσμα να ζω ενα ψέμα .
Αυτό λοιπόν το ιστολόγιο , δεν αποτελεί ένα μέρος για να ‘‘ξεδίνω’’ όποτε αισθάνομαι καταπιεσμένος ... Είναι ένα μέρος όπου θα μπορώ να εκφράσω αυτά που νιώθω αφού κατα βάθος ξέρω ότι εκεί έξω υπάρχουν πολλοί που αισθάνονται το ίδιο ... Γιατί όπως λέει και ένα αγαπημένο συγκρότημα , soulmates never die , ...