Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

-Another- Happy New Year ...!!!

Δεν ξέρω για εσάς , αλλά κάθε τέτοια μέρα , με βρίσκει με αρκετά καταθλιτική διάθεση για όσα πέρασαν αλλά δεν τους έδωσα σημασία , για όσα δεν έκανα ενώ μου δόθηκε η ευκαιρία , και τέλος για όσα έκανα και εχω μετανιώσει πικρά για αυτά , μέσα στο 2008. Ίσως μία τέτοια μέρα είναι κατάλληλη για να δούμε που οδηγούμε τη ζωή μας , καθοδηγούμενη μέσα από την δικαιολογία του πεπρωμένου . ’’Ήταν μοιραίο...’’’ λέμε για κάτι όταν δεν μπορούμε να αποδώσουμε τις ευθύνες στον εαυτό μας .
Δυστυχώς , στη δική μου περίπτωση όλες οι ευθύνες επιβάρυναν την δική μου πλάτη , αφού λόγω επιλογών, έφερα τη ζωή μου στο σημείο στο οποίο βρίσκεται .
Κάμποσες αποτυχημένες γνωριμίες με αποκορύφωμα την γνωριμία με τον Θ.
Λυπάμαι που ήρθαν έτσι τα πράγματα αλλά καμιά φορά η ζωή είναι τόσο ευμετάβολη όσο και ένα κομμάτι πλαστελίνη . Την πλάθουμε με τον δικό μας τρόπο , χωρίς να αφήσουμε κάτι να τη χαλάσει : και όταν γίνει αυτό , το αποδίδουμε στο υλικό και όχι στον δημιουργό . Γιατί έτσι έχουμε μάθει να κάνουμε από τα μικρά μας χρόνια : ’’ Αυτός το έκανε , Κυρία ...!’’ , λέγαμε μικροί και όχι : ’’ Εγώ ..!’’ Προφανώς φοβόμαστε να σηκώσουμε όλα τα βάρη των ευθυνών μας γιατί αυτό είναι και το πιο εύκολο .
Και όταν τις αναλάβουμε τις αισθανόμαστε πιο βαριές και από ένα τόνο τσιμέντο .
Ευθύνη είναι να ξέρεις πως τελειώνοντας κάτι , κάτι άλλο τελειώνει μαζί του : και αυτό στην ουσία είναι που μας φοβίζει .

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

Nightmare before Christmas

24 Δκεμβρίου λοιπόν .... Αύριο είναι Χριστούγεννα ... Χρόνια πολλά σε όλους κτλ , κτλ ... Έχω πολύ καιρό να γράψω είναι η αλήθεια ... Μέσα σε όλες αυτές τις μέρες , άνθρωποι ήρθαν , έφυγαν και ξαναήρθαν στη ζωή μου , σαν να επρόκειτο για το πολικό εξπρές που θα τους οδηγούσε καπου . Και εγώ , σαν καλός οδηγός , κάπου τους οδήγησα μόνο που στο τέρμα της διαδρομής ξέχασα να πατήσω φρένο .... Και τους πήρε όλους και τους σήκωσε .
Μαζί με αυτούς όμως ανατάραξε και μένα , που ― ο Χριστός και η Παναγία - θέλησα να πάω τη ζωή μου μπροστά .Και ενώ το όνειρο μου είναι μεγάλο , μακρύ και βαθυστόχαστο πάντα τα σκατώνω στα πρακτικά .Έτσι , τώρα βρίσκομαι στο μεταίχμιο μιας απόφασης , την οποία αν πάρω ποτέ , θα επηρρεάσω όλους όσοι είναι δίπλα μου .. Πιάσ’το αυγό και κούρεφ’το δηλαδή ... Και με όλα αυτά πως να περάσω εκείνα τα διαολεμένα ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ;;
Μήπως τελικά θα έπρεπε η Παναγία να κάνει έκτρωση ; Όχι τίποτε άλλο ,μου κάθησαν και βαριά οι κουραμπιέδες .... ΜΑ ΤΙ ΛΕΩ Ο ΒΛΑΣΦΗΜΟΣ ;;;;;;
Φωτιά θα πέσει να με κάψει ... Αλλά τι άλλο να καεί πια ; Ό,τι ήταν να καεί έχει ήδη καεί ... Όποιος έχει καεί με το χυλό .... Τέσπα , λέω να την κάνω .. Θα τα ξαναπούμε σύντομα , αν γλυτώσω από τα χέρια της αδυσώπητης μοίρας και δεν πάθω υπερφαγία από τα θρησκευόμενα χριστούγεννα που σκοπεύω να κάνω..
Μάκια ...!!