Καλέ, ο γιος του τάδε δεν είναι αυτός ....;;

Χώρα: Ελλάδα
Περιοχή: Ιωάννινα

Ημέρα: Πέμπτη, 5-2-09

Μία νέα μέρα είχε ξεκινήσει για τον soulmate : ήπιε το καφεδάκι του , ντύθηκε , στολίστηκε και πήρε τον γνωστό δρόμο για τη σχολή του...Πολύ αγχωμένος για το μάθημα που έδινε, αλλά σκεφτόταν ότι όλα θα πάνε καλά.
Γυρίζοντας, περπάτησε από τον αγαπημένο του δρόμο και σκεφτόταν πολλά , ωραία ευχάριστα πράγματα -καθόλου σύνηθες , βέβαια , αλλά τέσπα -... ώσπου χτυπά το κινητό του ..
Ήταν μία από τις αγαπημένες του αδερφές- έχει και πολλές ο άτιμος - ...
Τα νέα με εξόργισαν ... Η καλή αδερφούλα μου , ήθελε να με προειδοποιήσει για επερχόμενο τηλεφώνημα της mother με ανακριτικό περιεχόμενο: πριν λίγες μέρες , είχα επισκεφτεί το τότε αγόρι μου στην πόλη που σπουδάζει , μία μικρή επαρχιακή πόλη κοντά στα Γιάννενα.Χαρούμενος τότε που θα τον έβλεπα , δεν με ένοιαζε τίποτε... Πήρα και εγώ το καλαθάκι μου και κατέφθασα..
Σε αυτό το σημείο αξίζει να κάνω μία διευκρίνιση : κατάγομαι από μία επαρχιακή πόλη κοντά στα Γιάννενα, που αγαπημένο χόμπι όλων είναι η κοινωνική κριτική ( είναι πιο σύγχρονος ο όρος , σας παρακαλώ ...)
Επανέρχομαι , λοιπόν , στο θέμα : το τηλεφώνημα έλεγε πως κάποια στιγμή της ημέρας , θα μου τηλεφωνούσε η μητέρα μου , γιατί καποιος από την πολυκατοικία μας , της πρόφτασε ότι με είδε σε αυτή την πόλη , με ένα αγόρι , μάλλον - το μάλλον μου άρεσε ...- φίλο μου ..
Η αδερφή μου που ξέρει για μένα , μου είπε ότι η καλή , συμπαθητική - Θου Κύριε - γειτόνισσα πρέπει να προέβει και σε άλλες λεπτομέρειες , τρίτου τύπου ..
Εκείνη τη στιγμή , όπως λέμε και εμείς τα νιάτα , τα πήρα στο κρανίο ...Και αυτό για 2 λόγους: ο πρώτος , αφενός , είναι ότι ακόμα και φίλος μου να ήταν , δεν είχε κανένα δικαίωμα να ’’ενημερώσει’’ για το ταξίδι μου και ο δεύτερος ,αφετέρου , είναι γιατί δεν ξέρω σε τι είδους λεπτομέρειες προέβη και στο κάτω-κάτω δεν την νοιάζει ποιον βάζω στο κρεβάτι μου και ποιον δεν βάζω..
Οι γονείς μου δεν γνωρίζουν ακόμα για μένα , αλλά ειλικρινά μακάρι να κατάλαβαν κάτι ... Κουράστηκα να προσπαθώ να μην γίνομαι έρμαιο σχολίων κάποιων ’’κυριών’’ ... Ήθελα να ζήσω εκείνη τη στιγμή και την έζησα , με το αγόρι μου και με οποιονδήποτε άλλο.. Και κανείς δεν θα με εμπόδιζε..
Μάλλον, αυτή είναι η κατάρα του να ζεις στην Ελλάδα και πιο ειδικά , να σπουδάζεις σε πόλη κοντά στο πατρικό σου..
Μακάρι να καταλάβανε κάτι , διαφορετικά θα τους το πω εγώ... Καιρός γαρ εγγυς ..